JOM MENABUNG UNTUK YG TERSAYANG

selamat datang

~~~Kenangan yang pahit lebih bermakna dari mimpi yang indah....~~~

Kenangan itu kadangkala teramat pahit untuk diredah, tetapi ia terlalu manis untuk dikenang. Hidup tak selalunya indah tapi yang indah itu tetap hidup dalam kenangan.Masa depan yang cerah berdasarkan pada masa lalu yang telah dilupakan.Hidup ini indah jika kita tahu menghargainya. .. Tapi ia amat menyakitkan andai kita melaluinya sambil lewa... moga akan kembali ceria kehidupannya nanti...

Friday, October 10, 2008

rayaaa tahun 2008

alhamdulillah hari ni dah hari ke 10 raya puasa tahun 2008. syukur kita masih dipanjangkan umur sempat menyambut aidilfitri tahun ni. tahun depan tak pasti lagi kan. semalam baru masuk keje, aku paling awal cuti raya and paling last masuk keje. Terima kasih pada semua yang hantar msj ucapan selamat hari raya...

sedara mara - pak itam, along, kak long, akak yang beraya di luar negara, ila, zaidi n.9
kawan2 -kak jue pahang, cik midah mof, azilawati, syah, farah, fiza teman sekuliah masa kat utm, geng2 tenet isteri perwira
www.wanitamelayu.com.my, imah ag, teman2 sekuliah kat upm
teman sepejabat-kak cah, cik leha, en.sharif kepak, en. radzi bpg, en.rahimi dr iab jitra, tn hj.manan bos lama kat mof, nun jauh dari sabah pn.wanihim dan seorang teman
kawan arwah suami - intan dan fendy yang masih mengingati lyn ngan anak2 .... dan ramai lagi yang lyn dah delete sebab inbox penuh. traffik jam jugalah hphone malam raya tu.

hati berlagu riang bila terima msj raya dari teman2, tapi........ jauh disudut hati tercuit jugak kesedihan.

banyak perbezaan raya tahun 2008 ngan raya tahun lepas. kalau tahun lepas aku dan anak2 balik raya ngan kereta bersama suami tapi tahun ni merasa jugaklah aku bersesak2 kat hentian duta balik kg ngan bas. malas aku nak drive. sepanjang 7 tahun hidup aku bersama arwah dia tak pernah bagi aku drive dr kl ke kedah. so aku macam tak yakin aku bole drive lama2. naik bas je senang, alhamdulillah adik ada, kalau tak jenuh jugaklah aku nak control budak berdua tu. meriah sungguh si kakak ngan adik kat dalam bas. kadang2 tergelak sendiri nengokkan gelagat dorang. dorang pun jemu gak lama2 kat dalam bas tu.

sampai je kg mak dah sediakan makan tuk berbuka, ada laksam- tu makanan kegemaran aku ngan si kakak. mak cakap tahun ni dia tak buat persiapan raya macam tahun lepas. dia pun sama gak mood macam aku. kalau ada arwah, memang dialah orangnya yang paling bizi, kecoh rumah macam2 dia nak buat. nak cat rumah, cari buluh nak buat lemang, pastu nak buat pelita, siap layan budak2 main mercun, sampaikan kadang2 aku nengok dia lak mengalahkan budak2 kat kampung tu beli mercun, bunga api. dan satu hal yang paling aku terasa kehilangan arwah bila time shoping raya. balik je kampung, mesti dia ajak aku, adik2 ngan mak gi shoping, dr jitra, ke alor setar sampai ke kangar. bukannya beli apa pun, kadang2 nak cari kasut je. tahun ni aku bawa adik2 pompuan ngan mak gi beli barang rumah pastu bahan nak buat kuih raya. sangatlah berbeza ngan tahun2 sebelumnya.

aku balik seminggu sblm raya so banyak masa kat kampung, tak tau nak buat apa, keje aku kat kampung, masak ... pastu masak... pastu masak lagi... aku masak tuk berbuka pastu boring2 aku buat kuih. berbalang2 jugaklah kuih raya tahun ni. siap tipon makcik tanya resepi... macam2 jenis.... ada almond london, ada tart nenas, samperit, kacang, apa ke nama kuih gebu tu ntah lah. malam raya sedihlah jugak. orang bergembira aku gembira tapi pada zahirnya je lah. dalam hati sendiri tahu lah kan. so supaya aku tak syahdu je sepanjang malam raya tu, aku bertapa kat dapur sampai kul 12 tgh mlm. aku buat kek sambil layan msj2 raya. sampai 3 biji ada karamel, ada carrot kek ada kek coklat. siap decoration lagi. nak ambik gambar masuk kat blog tapi kamera rosak. so tahun ni nyer raya memang tak de gambar langsung.

pagi tu aku bangun awal, macam biasa lah buat apa yg patut. first aku nengok kan kek kat dalam peti ais, pastu kemas rumah, iron baju.... tema warna biru, tapi kekurangannya tak de baju melayu biru tahun ni. tahun lepas warna merah, last minute dapat gak cari baju melayu arwah sama kainnya ngan baju aku dan anak2. kata kakak arwah, memang hensem kalau arwah pakai baju melayu. dia tinggi lampai pastu pakai mesti complete siap ngan sampin dan songkok. tahun ni tak de lah lagi aku nak betulkan sampin arwah.

aku ajak mak gi smbhyg raya. tahun ni aku gi ngan mak, anak2 aku n adik. kalau tahun lepas, lepas dah siap2 aku salam dulu ngan arwah pastu baru ambik air smbhyg baru gi masjid. teringat arwah cakap masa raya haji tahun lepas, mungkin tahun ni last lyn salam ngan abang. masa tu sebak jugak bila arwah cakap macam tu, tak sangka ya hal tu dah pun terjadi pada tahun ni. macam baru semalam je aku cium tangan arwah minta ampun pagi raya dan macam baru semalam aku, arwah, ayah, adik ngan suami dia naik keta gi masjid. masa sembhyg raya tu, airmata yang aku tahan2 jatuh jugak akhirnya. sayu sangat masa tu, memang teringat sangat pada arwah. sudah sembhyg makcik sebelah pandang2 aku. sib baik dia tak tanya kalau tak mesti sedu sedan aku nangis kat situ, karang jadi drama lah pulak.

balik dr masjid mak ajak gi umah kawan2 mak dekat2 masjid, pehtu balik rumah. aku gi raya umah jiran2 sblh je. malas nak pi. sebab biasanya aku jalan2 ngan arwah, abis semua umah kat kampung tu kami pegi, tahun ni sebab aku sorang2 aku lepak je kat umah. si kakak ngan si adik kawan2 dah bawa gi kutip duit raya. arwah ni dia ada karisma dia tersendiri. bukan aku je yang terasa kehilangan arwah, aku rasa lah satu kampung terasa kot. tak kira kat mana, dia pandai bawa diri, kalau ngan budak2 perangai dia pun sama gak cam budak2 tu, tapi kalau ngan orang2 tua pandai dia menyesuaikan diri. dengan kawan2 ayah pun dia bole sembang sampai berjam2. tu yang aku respek habis kat arwah ni. mak pun tak gi jalan mana2, dok kat umah tunggu tetamu datang. adik ipar aku pun tak balik raya tahun ni (polis-fru). hari tu dia dah cuti semingu masa adik bersalin pastu raya ni dok ler dia kat terengganu tu. sian gak kat dia beraya tanpa anak dan isteri. tu lah kisah raya tahun ni yang tak berapa best. memang tak best.

seminggu lepas raya baru aku balik kl. balik ngan bas, tapi kali ni aku ngan anak2 je. adik aku dah balik awal. aku ingat balik hari selasa tak lah jem. tapi lepas je gunung semanggol jem teruk. sampai satu jam bas tak gerak2. rupanya ada accident teruk, bas ngan lori. masa bas yang aku naiki lalu kat situ, ternampak lagi mayat kat atas jalanraya. memang musim2 perayaan mesti ada kematian kan. macam mana nak elak semua tu ya. berdoa je lah pada ALLAH. aku target bas sampai kul 7 so plan aku nak balik putrajaya senang sket. dah jem teruk tu, sampai puduraya dah kul 8 lbh. fikiran aku dah ligat ni. camner nak balik putrajaya. tadi adik ipar tanya balik putrajaya ngan apa aku cakap ngan bas ni dah lewat sampai macam kena naik lrt ngan erl je ni. sampai je terus aku tgk kat depan mydin alhamdulillah bas ke putrajaya ada lagi, so laju2 aku ngan beg galas belakang, beg pegang, pegang lagi budak2 terus meluru kat bas tu, sib baik blum jalan. terus naik bas terus jalan.... alhamdulillah perjalanan pulang dengan selamat sampai.

turun je bas, jalan nak masuk rumah, si adik (fatin) cakap abah kat umah ya ma. aku tanya lagi adik cakap apa?. si kakak pun tanya. dia cakap abah kat umah. si kakak cakap abah mana ada dik. masa tu sayu sangat, si adik ingat abah kat umah sebab kereta ada kat depan umah. aku ingat aku je yang masih terbayang2 kan arwah rupanya anak2 pun sama gak. si adik macam terlupa yang abahnya telah pun kembali menghadap PENCIPTA. esok pagi kita gi kubur ye ziarah abah.... ramadhan tahun ini pun telah kita tinggalkan, adakah kita akan bertemu ramadhan berikutnya................................

2 comments:

Irfa said...

salam lyn..
salam aidilfitri utk lyn dan anak2.menitik air mata baca citer raya lyn..masih ada yg sayang..jgn lupa

Anonymous said...

salam kak lyn
ya allah..ntah knpa ttibe tgerak ati nk baca blog kak lyn..
mmmmm,tsentuh sgt kak..raya aji dah nk masuk dah...
saya arap akak tabah..
sy doakn akak..

Friday, October 10, 2008

rayaaa tahun 2008

alhamdulillah hari ni dah hari ke 10 raya puasa tahun 2008. syukur kita masih dipanjangkan umur sempat menyambut aidilfitri tahun ni. tahun depan tak pasti lagi kan. semalam baru masuk keje, aku paling awal cuti raya and paling last masuk keje. Terima kasih pada semua yang hantar msj ucapan selamat hari raya...

sedara mara - pak itam, along, kak long, akak yang beraya di luar negara, ila, zaidi n.9
kawan2 -kak jue pahang, cik midah mof, azilawati, syah, farah, fiza teman sekuliah masa kat utm, geng2 tenet isteri perwira
www.wanitamelayu.com.my, imah ag, teman2 sekuliah kat upm
teman sepejabat-kak cah, cik leha, en.sharif kepak, en. radzi bpg, en.rahimi dr iab jitra, tn hj.manan bos lama kat mof, nun jauh dari sabah pn.wanihim dan seorang teman
kawan arwah suami - intan dan fendy yang masih mengingati lyn ngan anak2 .... dan ramai lagi yang lyn dah delete sebab inbox penuh. traffik jam jugalah hphone malam raya tu.

hati berlagu riang bila terima msj raya dari teman2, tapi........ jauh disudut hati tercuit jugak kesedihan.

banyak perbezaan raya tahun 2008 ngan raya tahun lepas. kalau tahun lepas aku dan anak2 balik raya ngan kereta bersama suami tapi tahun ni merasa jugaklah aku bersesak2 kat hentian duta balik kg ngan bas. malas aku nak drive. sepanjang 7 tahun hidup aku bersama arwah dia tak pernah bagi aku drive dr kl ke kedah. so aku macam tak yakin aku bole drive lama2. naik bas je senang, alhamdulillah adik ada, kalau tak jenuh jugaklah aku nak control budak berdua tu. meriah sungguh si kakak ngan adik kat dalam bas. kadang2 tergelak sendiri nengokkan gelagat dorang. dorang pun jemu gak lama2 kat dalam bas tu.

sampai je kg mak dah sediakan makan tuk berbuka, ada laksam- tu makanan kegemaran aku ngan si kakak. mak cakap tahun ni dia tak buat persiapan raya macam tahun lepas. dia pun sama gak mood macam aku. kalau ada arwah, memang dialah orangnya yang paling bizi, kecoh rumah macam2 dia nak buat. nak cat rumah, cari buluh nak buat lemang, pastu nak buat pelita, siap layan budak2 main mercun, sampaikan kadang2 aku nengok dia lak mengalahkan budak2 kat kampung tu beli mercun, bunga api. dan satu hal yang paling aku terasa kehilangan arwah bila time shoping raya. balik je kampung, mesti dia ajak aku, adik2 ngan mak gi shoping, dr jitra, ke alor setar sampai ke kangar. bukannya beli apa pun, kadang2 nak cari kasut je. tahun ni aku bawa adik2 pompuan ngan mak gi beli barang rumah pastu bahan nak buat kuih raya. sangatlah berbeza ngan tahun2 sebelumnya.

aku balik seminggu sblm raya so banyak masa kat kampung, tak tau nak buat apa, keje aku kat kampung, masak ... pastu masak... pastu masak lagi... aku masak tuk berbuka pastu boring2 aku buat kuih. berbalang2 jugaklah kuih raya tahun ni. siap tipon makcik tanya resepi... macam2 jenis.... ada almond london, ada tart nenas, samperit, kacang, apa ke nama kuih gebu tu ntah lah. malam raya sedihlah jugak. orang bergembira aku gembira tapi pada zahirnya je lah. dalam hati sendiri tahu lah kan. so supaya aku tak syahdu je sepanjang malam raya tu, aku bertapa kat dapur sampai kul 12 tgh mlm. aku buat kek sambil layan msj2 raya. sampai 3 biji ada karamel, ada carrot kek ada kek coklat. siap decoration lagi. nak ambik gambar masuk kat blog tapi kamera rosak. so tahun ni nyer raya memang tak de gambar langsung.

pagi tu aku bangun awal, macam biasa lah buat apa yg patut. first aku nengok kan kek kat dalam peti ais, pastu kemas rumah, iron baju.... tema warna biru, tapi kekurangannya tak de baju melayu biru tahun ni. tahun lepas warna merah, last minute dapat gak cari baju melayu arwah sama kainnya ngan baju aku dan anak2. kata kakak arwah, memang hensem kalau arwah pakai baju melayu. dia tinggi lampai pastu pakai mesti complete siap ngan sampin dan songkok. tahun ni tak de lah lagi aku nak betulkan sampin arwah.

aku ajak mak gi smbhyg raya. tahun ni aku gi ngan mak, anak2 aku n adik. kalau tahun lepas, lepas dah siap2 aku salam dulu ngan arwah pastu baru ambik air smbhyg baru gi masjid. teringat arwah cakap masa raya haji tahun lepas, mungkin tahun ni last lyn salam ngan abang. masa tu sebak jugak bila arwah cakap macam tu, tak sangka ya hal tu dah pun terjadi pada tahun ni. macam baru semalam je aku cium tangan arwah minta ampun pagi raya dan macam baru semalam aku, arwah, ayah, adik ngan suami dia naik keta gi masjid. masa sembhyg raya tu, airmata yang aku tahan2 jatuh jugak akhirnya. sayu sangat masa tu, memang teringat sangat pada arwah. sudah sembhyg makcik sebelah pandang2 aku. sib baik dia tak tanya kalau tak mesti sedu sedan aku nangis kat situ, karang jadi drama lah pulak.

balik dr masjid mak ajak gi umah kawan2 mak dekat2 masjid, pehtu balik rumah. aku gi raya umah jiran2 sblh je. malas nak pi. sebab biasanya aku jalan2 ngan arwah, abis semua umah kat kampung tu kami pegi, tahun ni sebab aku sorang2 aku lepak je kat umah. si kakak ngan si adik kawan2 dah bawa gi kutip duit raya. arwah ni dia ada karisma dia tersendiri. bukan aku je yang terasa kehilangan arwah, aku rasa lah satu kampung terasa kot. tak kira kat mana, dia pandai bawa diri, kalau ngan budak2 perangai dia pun sama gak cam budak2 tu, tapi kalau ngan orang2 tua pandai dia menyesuaikan diri. dengan kawan2 ayah pun dia bole sembang sampai berjam2. tu yang aku respek habis kat arwah ni. mak pun tak gi jalan mana2, dok kat umah tunggu tetamu datang. adik ipar aku pun tak balik raya tahun ni (polis-fru). hari tu dia dah cuti semingu masa adik bersalin pastu raya ni dok ler dia kat terengganu tu. sian gak kat dia beraya tanpa anak dan isteri. tu lah kisah raya tahun ni yang tak berapa best. memang tak best.

seminggu lepas raya baru aku balik kl. balik ngan bas, tapi kali ni aku ngan anak2 je. adik aku dah balik awal. aku ingat balik hari selasa tak lah jem. tapi lepas je gunung semanggol jem teruk. sampai satu jam bas tak gerak2. rupanya ada accident teruk, bas ngan lori. masa bas yang aku naiki lalu kat situ, ternampak lagi mayat kat atas jalanraya. memang musim2 perayaan mesti ada kematian kan. macam mana nak elak semua tu ya. berdoa je lah pada ALLAH. aku target bas sampai kul 7 so plan aku nak balik putrajaya senang sket. dah jem teruk tu, sampai puduraya dah kul 8 lbh. fikiran aku dah ligat ni. camner nak balik putrajaya. tadi adik ipar tanya balik putrajaya ngan apa aku cakap ngan bas ni dah lewat sampai macam kena naik lrt ngan erl je ni. sampai je terus aku tgk kat depan mydin alhamdulillah bas ke putrajaya ada lagi, so laju2 aku ngan beg galas belakang, beg pegang, pegang lagi budak2 terus meluru kat bas tu, sib baik blum jalan. terus naik bas terus jalan.... alhamdulillah perjalanan pulang dengan selamat sampai.

turun je bas, jalan nak masuk rumah, si adik (fatin) cakap abah kat umah ya ma. aku tanya lagi adik cakap apa?. si kakak pun tanya. dia cakap abah kat umah. si kakak cakap abah mana ada dik. masa tu sayu sangat, si adik ingat abah kat umah sebab kereta ada kat depan umah. aku ingat aku je yang masih terbayang2 kan arwah rupanya anak2 pun sama gak. si adik macam terlupa yang abahnya telah pun kembali menghadap PENCIPTA. esok pagi kita gi kubur ye ziarah abah.... ramadhan tahun ini pun telah kita tinggalkan, adakah kita akan bertemu ramadhan berikutnya................................

2 comments:

Irfa said...

salam lyn..
salam aidilfitri utk lyn dan anak2.menitik air mata baca citer raya lyn..masih ada yg sayang..jgn lupa

Anonymous said...

salam kak lyn
ya allah..ntah knpa ttibe tgerak ati nk baca blog kak lyn..
mmmmm,tsentuh sgt kak..raya aji dah nk masuk dah...
saya arap akak tabah..
sy doakn akak..