JOM MENABUNG UNTUK YG TERSAYANG

selamat datang

~~~Kenangan yang pahit lebih bermakna dari mimpi yang indah....~~~

Kenangan itu kadangkala teramat pahit untuk diredah, tetapi ia terlalu manis untuk dikenang. Hidup tak selalunya indah tapi yang indah itu tetap hidup dalam kenangan.Masa depan yang cerah berdasarkan pada masa lalu yang telah dilupakan.Hidup ini indah jika kita tahu menghargainya. .. Tapi ia amat menyakitkan andai kita melaluinya sambil lewa... moga akan kembali ceria kehidupannya nanti...

Thursday, October 23, 2008

ingatan dari kawan2

Terkejut sangat ngan suprise dari kawan2 kat opis. mula tu tak perasaan ada bunga kat atas meja. tiba2 tengok ada bunga then bukak kad waaaaaaah tak sangka dari kawan2 ku ini. korang tahu tak menitik air mataku ni. rasa tersentuh sangat. baiknya kawan2 aku ni....

wahai kawan2 ku semua terima kasih yang tak terhingga atas ingatan korang kat aku. kak cah, cik ida, kak noor, kak nora, suhaida dan all unit uldp. memang best ada kawan2 macam korang. love u all

ni gambar lepas dapat bunga tu..... (dari kiri - kak nora, lyn, cik ida n kak noor)
















ni pulak gambar reramai yang sponsor bunga yang kat tengah tu. dua lagi teddy bear ngan bunga yg ada ferrero rocher tu daripada adik ipar (ila n family). thanks ar, ingat juga ye kat ude.
















semalam rasa sedih tapi sikit je lah, sebab mak ayah tak dapat datang tapi mak ayah dah call malam sebelumnya minta maaf tak dapat datang sebab ayah masih rasa sakit kat tempat operate tu. menitis jugak airmata aku bila mak minta maaf cam tu. wajar tak mak yang cakap camtu kat aku. patutnya minta maaf tu dari anak kpd mak kan. tapi tu lah betapa baiknya mak.

adik beradik arwah pun call juga bagitau tak dapat datang. aku faham situasi semua orang sekeliling aku. aku sedih masa nak tangkap gambar studio je. photographer tu tanya ni anak ke?. maybe tak sangka kalau anak aku sebab si kakak dah besar. maybe sebab maknya muka cam budak2 je. sib baik dia tak tanya mana asben kalau tak kat situ jugak aku meraung. semua orang bergambar ngan family lengkap mak ayah, suami/isteri dan anak2. but aku ngan anak2 n adik je kat situ. apa pun aku ok je. sebab aku dah terima takdir yang ALLAH tetapkan untuk aku.

pada cik ida, kak cah, kak nora, kak noor n suhaida, terima kasih yang tak terhingga ikhlas dari sanubari ini. aku happy sangat hari ni ngan kejutan korang tu.. n aku doakan semoga korang semua selamat dunia akhirat, sihat sejahtera, panjang umur, murah rezeki dan semua yang baik2 tuk korang.

cite panjang pasal konvo dan gambar lenkali lah update sebab photo belum proses.

Monday, October 20, 2008

perpisahan

kata orang kalau hari isnin selalunya monday blues. sebab baru start keje. aku pun cam tu gak kot. kalau hari isnin je akunyer blues mula lah. bukan sebab malas nak kerja tapi mood aku ni pagi je sediiiiiiiiiiiih. tingat pulak hal konvo lagi lah sediiiiiiiiiiih. conform konvo kali ni pun aku akan berseorangan. sedih kan. masa study tu angan2 konvo degree ni mesti best dr konvo diploma sebab dah ada suami, anak2, mak ayah dan mak mertua serta adik beradik lain. namun yang tinggal hanya aku sendiri. kita hanya merancang allah jualah yang menetukan semua perjalanan tu, tu aku kena selalu ingatkan diri yang selalu alpa ni.


sebenarnya n3 kali ni nak cite pasal perpisahan. di awal tahun, aku ditakdirkan allah berpisah selamanya dengan suami sebab allah lebih menyayanginya. aku harungi perjalanan hidup berikutnya dengan teman2 sekeliling. sejak aku masuk kat KPM aku yang mudah mesra ni ( betul ke... he he) dapat ramai kawan rapat.... ada cik ida, ada KC, ada kak nor, suhaida dan ramai lagi lah. kami makan bersama, jalan2, sosial sama2, lepak sama2, n tempat selalu lepak tu lah kat umah .... KC.


kawan yang paling aku mesra ngan cik leha

ni lah orang nya...


namun pertemuan kami hanya sampai kat sini je. sebab cik leha dah kembali ke kampung halamannya di terengganu setelah 30 tahun berkhidmat di kuala lumpur. dia minta tukar opis sebab kata dia nak jaga anak2 sedara dia yang kehilangan ayah dan ibu. baiknya dia kan. lagipun dia nak buat umah sebelum dia pencen nanti.

sedih lah, sebab ngan cik leha aku bole cite macam2. ngan kawan2 lain pun sama gak. cumanya cik leha ni dah macam kakak2 ngan kami. ye lah senior. nasihat lain sket dari kami ni. jauh di sudut hati aku rasa sedih, sunyi, sepi bila tingat yang cik leha nak pindah balik ke terengganu. walaupun persahabatan aku ngan cik leha adalah dalam setahun lebih tapi rasanya dah kenal bertahun2 lamanya.
sorang demi sorang yang ada di sisi aku pergi... sedih kan... nak nangis ni..... tingat lak konvo jatuh terus air mata ku.....
apa pun, semoga cik leha gembira hidup di terengganu. jangan lupa nanti kita orang gi jalan2 n jangan lupa jugak planning kita nak pi candat sotong. bestnyer.... he he


Friday, October 17, 2008

legaaaaaaaaa - ayah dah selesai operation

alhamdulillah syukur kepada Allah. adik call bagitau ayah baru kuar dari bilik operation. dah pun sedarkan diri. tapi aku tak dapat lagi cakap ngan ayah sebab dorang bawa ke wad untuk pemantauan. hopefully malam ni dapat bercakap ngan ayah. masa operation tu mak ngan adik wan ada kat situ tunggu sampai operation selesai.

ayah operation hari ni - 17 okt 2008


Dari semalam hati aku rasa tak selesa. ayah dah bagitau masa aku balik kampung raya tu, dia akan jalani operation hari ni. dari semalam tak tau dah berapa kali aku call ayah. agaknya ayah pun rimas, asyik2 tipon. yang sebenarnya aku rasa bersalah sebab aku tak dapat teman ayah pada masa ni. aku kan kakak yang sulung. alhamdulillah juga ada mak ngan adik2 lelaki yang dah pun besar panjang. harap dorang ni dapat tengok ayah.

Ayah masuk wad semalam 16/10. kul 8 pagi dia call aku soh fax GL. alhamdulillah masa tu aku blum kuar dari opis. siap fax ke hospital kangar aku terus ke upm tuk raptai konvo.
Ayah bagitau doktor dah buat semua checkup jantung dan lain2. so malam ayah kena puasa.
aku bagitau si kakak. tok wan operation esok. banyak soklan dia tanya masa call tok wan, tok wan sakit apa?, doktor nak operation kat mana? kat buntut ke, kaki ke, telinga ke. . siap cakap lagi, tu lah kakak dah cakap tok wan hisap rokok banyak sangat. sampai gelihati aku. budak2.
aku pun tak tau apa nama penyakit ayah. kata makcik orang pangil pasang surut. sebab bila jalan lama2 baru terasa sakit. pakcik pernah buat operation tu, bila dah buang lepas tu ok lah. doa aku cam tu lah.
aku call pagi tadi ayah cakap dia tak makan lagi sebab puasa. risau jugak, ayah tu gastrik kuat, tapi dia cakap doktor bagi makan ubat dan ubat tido so semalam dia bule tido lena then tak lah lapar sangat. sepatutnya pagi ni ayah giliran yang ke-3 operate. tadi ayah bagitau doktor cakap lambat sket sebab ada emergency accident bas. so kena selamatkan dulu.
Walaupun aku, tak dapat berada di sisi ayah, semalam aku dah buat solat hajat,, aku berdoa semoga operation ayah hari ni berjalan lancar. moga ayah cepat sembuh dan kembali seperti sedia kala. insyaallah lepas konvo aku akan balik kampung.

Friday, October 10, 2008

rayaaa tahun 2008

alhamdulillah hari ni dah hari ke 10 raya puasa tahun 2008. syukur kita masih dipanjangkan umur sempat menyambut aidilfitri tahun ni. tahun depan tak pasti lagi kan. semalam baru masuk keje, aku paling awal cuti raya and paling last masuk keje. Terima kasih pada semua yang hantar msj ucapan selamat hari raya...

sedara mara - pak itam, along, kak long, akak yang beraya di luar negara, ila, zaidi n.9
kawan2 -kak jue pahang, cik midah mof, azilawati, syah, farah, fiza teman sekuliah masa kat utm, geng2 tenet isteri perwira
www.wanitamelayu.com.my, imah ag, teman2 sekuliah kat upm
teman sepejabat-kak cah, cik leha, en.sharif kepak, en. radzi bpg, en.rahimi dr iab jitra, tn hj.manan bos lama kat mof, nun jauh dari sabah pn.wanihim dan seorang teman
kawan arwah suami - intan dan fendy yang masih mengingati lyn ngan anak2 .... dan ramai lagi yang lyn dah delete sebab inbox penuh. traffik jam jugalah hphone malam raya tu.

hati berlagu riang bila terima msj raya dari teman2, tapi........ jauh disudut hati tercuit jugak kesedihan.

banyak perbezaan raya tahun 2008 ngan raya tahun lepas. kalau tahun lepas aku dan anak2 balik raya ngan kereta bersama suami tapi tahun ni merasa jugaklah aku bersesak2 kat hentian duta balik kg ngan bas. malas aku nak drive. sepanjang 7 tahun hidup aku bersama arwah dia tak pernah bagi aku drive dr kl ke kedah. so aku macam tak yakin aku bole drive lama2. naik bas je senang, alhamdulillah adik ada, kalau tak jenuh jugaklah aku nak control budak berdua tu. meriah sungguh si kakak ngan adik kat dalam bas. kadang2 tergelak sendiri nengokkan gelagat dorang. dorang pun jemu gak lama2 kat dalam bas tu.

sampai je kg mak dah sediakan makan tuk berbuka, ada laksam- tu makanan kegemaran aku ngan si kakak. mak cakap tahun ni dia tak buat persiapan raya macam tahun lepas. dia pun sama gak mood macam aku. kalau ada arwah, memang dialah orangnya yang paling bizi, kecoh rumah macam2 dia nak buat. nak cat rumah, cari buluh nak buat lemang, pastu nak buat pelita, siap layan budak2 main mercun, sampaikan kadang2 aku nengok dia lak mengalahkan budak2 kat kampung tu beli mercun, bunga api. dan satu hal yang paling aku terasa kehilangan arwah bila time shoping raya. balik je kampung, mesti dia ajak aku, adik2 ngan mak gi shoping, dr jitra, ke alor setar sampai ke kangar. bukannya beli apa pun, kadang2 nak cari kasut je. tahun ni aku bawa adik2 pompuan ngan mak gi beli barang rumah pastu bahan nak buat kuih raya. sangatlah berbeza ngan tahun2 sebelumnya.

aku balik seminggu sblm raya so banyak masa kat kampung, tak tau nak buat apa, keje aku kat kampung, masak ... pastu masak... pastu masak lagi... aku masak tuk berbuka pastu boring2 aku buat kuih. berbalang2 jugaklah kuih raya tahun ni. siap tipon makcik tanya resepi... macam2 jenis.... ada almond london, ada tart nenas, samperit, kacang, apa ke nama kuih gebu tu ntah lah. malam raya sedihlah jugak. orang bergembira aku gembira tapi pada zahirnya je lah. dalam hati sendiri tahu lah kan. so supaya aku tak syahdu je sepanjang malam raya tu, aku bertapa kat dapur sampai kul 12 tgh mlm. aku buat kek sambil layan msj2 raya. sampai 3 biji ada karamel, ada carrot kek ada kek coklat. siap decoration lagi. nak ambik gambar masuk kat blog tapi kamera rosak. so tahun ni nyer raya memang tak de gambar langsung.

pagi tu aku bangun awal, macam biasa lah buat apa yg patut. first aku nengok kan kek kat dalam peti ais, pastu kemas rumah, iron baju.... tema warna biru, tapi kekurangannya tak de baju melayu biru tahun ni. tahun lepas warna merah, last minute dapat gak cari baju melayu arwah sama kainnya ngan baju aku dan anak2. kata kakak arwah, memang hensem kalau arwah pakai baju melayu. dia tinggi lampai pastu pakai mesti complete siap ngan sampin dan songkok. tahun ni tak de lah lagi aku nak betulkan sampin arwah.

aku ajak mak gi smbhyg raya. tahun ni aku gi ngan mak, anak2 aku n adik. kalau tahun lepas, lepas dah siap2 aku salam dulu ngan arwah pastu baru ambik air smbhyg baru gi masjid. teringat arwah cakap masa raya haji tahun lepas, mungkin tahun ni last lyn salam ngan abang. masa tu sebak jugak bila arwah cakap macam tu, tak sangka ya hal tu dah pun terjadi pada tahun ni. macam baru semalam je aku cium tangan arwah minta ampun pagi raya dan macam baru semalam aku, arwah, ayah, adik ngan suami dia naik keta gi masjid. masa sembhyg raya tu, airmata yang aku tahan2 jatuh jugak akhirnya. sayu sangat masa tu, memang teringat sangat pada arwah. sudah sembhyg makcik sebelah pandang2 aku. sib baik dia tak tanya kalau tak mesti sedu sedan aku nangis kat situ, karang jadi drama lah pulak.

balik dr masjid mak ajak gi umah kawan2 mak dekat2 masjid, pehtu balik rumah. aku gi raya umah jiran2 sblh je. malas nak pi. sebab biasanya aku jalan2 ngan arwah, abis semua umah kat kampung tu kami pegi, tahun ni sebab aku sorang2 aku lepak je kat umah. si kakak ngan si adik kawan2 dah bawa gi kutip duit raya. arwah ni dia ada karisma dia tersendiri. bukan aku je yang terasa kehilangan arwah, aku rasa lah satu kampung terasa kot. tak kira kat mana, dia pandai bawa diri, kalau ngan budak2 perangai dia pun sama gak cam budak2 tu, tapi kalau ngan orang2 tua pandai dia menyesuaikan diri. dengan kawan2 ayah pun dia bole sembang sampai berjam2. tu yang aku respek habis kat arwah ni. mak pun tak gi jalan mana2, dok kat umah tunggu tetamu datang. adik ipar aku pun tak balik raya tahun ni (polis-fru). hari tu dia dah cuti semingu masa adik bersalin pastu raya ni dok ler dia kat terengganu tu. sian gak kat dia beraya tanpa anak dan isteri. tu lah kisah raya tahun ni yang tak berapa best. memang tak best.

seminggu lepas raya baru aku balik kl. balik ngan bas, tapi kali ni aku ngan anak2 je. adik aku dah balik awal. aku ingat balik hari selasa tak lah jem. tapi lepas je gunung semanggol jem teruk. sampai satu jam bas tak gerak2. rupanya ada accident teruk, bas ngan lori. masa bas yang aku naiki lalu kat situ, ternampak lagi mayat kat atas jalanraya. memang musim2 perayaan mesti ada kematian kan. macam mana nak elak semua tu ya. berdoa je lah pada ALLAH. aku target bas sampai kul 7 so plan aku nak balik putrajaya senang sket. dah jem teruk tu, sampai puduraya dah kul 8 lbh. fikiran aku dah ligat ni. camner nak balik putrajaya. tadi adik ipar tanya balik putrajaya ngan apa aku cakap ngan bas ni dah lewat sampai macam kena naik lrt ngan erl je ni. sampai je terus aku tgk kat depan mydin alhamdulillah bas ke putrajaya ada lagi, so laju2 aku ngan beg galas belakang, beg pegang, pegang lagi budak2 terus meluru kat bas tu, sib baik blum jalan. terus naik bas terus jalan.... alhamdulillah perjalanan pulang dengan selamat sampai.

turun je bas, jalan nak masuk rumah, si adik (fatin) cakap abah kat umah ya ma. aku tanya lagi adik cakap apa?. si kakak pun tanya. dia cakap abah kat umah. si kakak cakap abah mana ada dik. masa tu sayu sangat, si adik ingat abah kat umah sebab kereta ada kat depan umah. aku ingat aku je yang masih terbayang2 kan arwah rupanya anak2 pun sama gak. si adik macam terlupa yang abahnya telah pun kembali menghadap PENCIPTA. esok pagi kita gi kubur ye ziarah abah.... ramadhan tahun ini pun telah kita tinggalkan, adakah kita akan bertemu ramadhan berikutnya................................

rayaaa tahun 2008

alhamdulillah raya dah selesai. hari ni dah raya ke 10. aku masuk keje semalam

Thursday, October 9, 2008

rayaaaaaaaaaaa thn 2008

alhamdulillah. hari ni aku dah masuk keje setelah bercuti panjang. aku yang cuti paling awal and orang yang paling lewat masuk keje....... cup ada lagi orang lum masuk tau. pn nik ngan kak zimah blum masuk keje. yang penting 1 syawal telah pun berlalu.


Banyak perbezaan yang berlaku tahun lepas ngan tahun ni. kalau tahun lepas aku balik kampung ngan kereta bersama arwah ngan anak2 tapi tahun ni aku balik kampung ngan bas. maleh aku nak drive, lagi pulak sepanjang hidup ngan arwah, tak pernah sekali pun dia bagi aku drive dr kl ke kedah. dia sorang2 bawa kereta. aku dok kat sebelah tido je. tahun ni rasa ler aku bersesak2 kat hentian duta nak balik kampung. alhamdulillah adik aku balik sekali ngan aku kalau tak harubiru aku nak kawal budak berdua tu. kat dalam bas tak reti dok diam. kadang2 aku tersenyum sendiri tengok gelagat anak2. meriah bas tu ngan diorang.


raya tahun ni rasa memang tak best langsung. kalau dulu arwah yang paling sibuk buat persiapan raya, gi shoping last minute, cari buluh nak buat lemang, pelita buluh ngan adik2 lelaki aku tapi tahun ni sunyi. tak de sapa2 yang sibuk2 macam nak raya. adik ipar aku pun tak balik sebab tak dapat cuti. cik yah kata sama lah tu adik ngan kakak tahun ni beraya tak de suami. tercuit gak jantung aku ni. sedey tau. aku ngan adik2 pompuan bawa mak shoping, pastu cari barang nak buat kuih. masa ni aku memang terasa sangat kehilangan arwah. dia memang sporting abis. nak shoping ke nak kemana ke sanggup je layan. kadang2 dia pulak yg lebih2. terkeluar jugak dari mulut mak, kalau fahmi ada ni seronok. bukan aku saja yang terasa kehilangan tu.


Thursday, October 23, 2008

ingatan dari kawan2

Terkejut sangat ngan suprise dari kawan2 kat opis. mula tu tak perasaan ada bunga kat atas meja. tiba2 tengok ada bunga then bukak kad waaaaaaah tak sangka dari kawan2 ku ini. korang tahu tak menitik air mataku ni. rasa tersentuh sangat. baiknya kawan2 aku ni....

wahai kawan2 ku semua terima kasih yang tak terhingga atas ingatan korang kat aku. kak cah, cik ida, kak noor, kak nora, suhaida dan all unit uldp. memang best ada kawan2 macam korang. love u all

ni gambar lepas dapat bunga tu..... (dari kiri - kak nora, lyn, cik ida n kak noor)
















ni pulak gambar reramai yang sponsor bunga yang kat tengah tu. dua lagi teddy bear ngan bunga yg ada ferrero rocher tu daripada adik ipar (ila n family). thanks ar, ingat juga ye kat ude.
















semalam rasa sedih tapi sikit je lah, sebab mak ayah tak dapat datang tapi mak ayah dah call malam sebelumnya minta maaf tak dapat datang sebab ayah masih rasa sakit kat tempat operate tu. menitis jugak airmata aku bila mak minta maaf cam tu. wajar tak mak yang cakap camtu kat aku. patutnya minta maaf tu dari anak kpd mak kan. tapi tu lah betapa baiknya mak.

adik beradik arwah pun call juga bagitau tak dapat datang. aku faham situasi semua orang sekeliling aku. aku sedih masa nak tangkap gambar studio je. photographer tu tanya ni anak ke?. maybe tak sangka kalau anak aku sebab si kakak dah besar. maybe sebab maknya muka cam budak2 je. sib baik dia tak tanya mana asben kalau tak kat situ jugak aku meraung. semua orang bergambar ngan family lengkap mak ayah, suami/isteri dan anak2. but aku ngan anak2 n adik je kat situ. apa pun aku ok je. sebab aku dah terima takdir yang ALLAH tetapkan untuk aku.

pada cik ida, kak cah, kak nora, kak noor n suhaida, terima kasih yang tak terhingga ikhlas dari sanubari ini. aku happy sangat hari ni ngan kejutan korang tu.. n aku doakan semoga korang semua selamat dunia akhirat, sihat sejahtera, panjang umur, murah rezeki dan semua yang baik2 tuk korang.

cite panjang pasal konvo dan gambar lenkali lah update sebab photo belum proses.

Monday, October 20, 2008

perpisahan

kata orang kalau hari isnin selalunya monday blues. sebab baru start keje. aku pun cam tu gak kot. kalau hari isnin je akunyer blues mula lah. bukan sebab malas nak kerja tapi mood aku ni pagi je sediiiiiiiiiiiih. tingat pulak hal konvo lagi lah sediiiiiiiiiiih. conform konvo kali ni pun aku akan berseorangan. sedih kan. masa study tu angan2 konvo degree ni mesti best dr konvo diploma sebab dah ada suami, anak2, mak ayah dan mak mertua serta adik beradik lain. namun yang tinggal hanya aku sendiri. kita hanya merancang allah jualah yang menetukan semua perjalanan tu, tu aku kena selalu ingatkan diri yang selalu alpa ni.


sebenarnya n3 kali ni nak cite pasal perpisahan. di awal tahun, aku ditakdirkan allah berpisah selamanya dengan suami sebab allah lebih menyayanginya. aku harungi perjalanan hidup berikutnya dengan teman2 sekeliling. sejak aku masuk kat KPM aku yang mudah mesra ni ( betul ke... he he) dapat ramai kawan rapat.... ada cik ida, ada KC, ada kak nor, suhaida dan ramai lagi lah. kami makan bersama, jalan2, sosial sama2, lepak sama2, n tempat selalu lepak tu lah kat umah .... KC.


kawan yang paling aku mesra ngan cik leha

ni lah orang nya...


namun pertemuan kami hanya sampai kat sini je. sebab cik leha dah kembali ke kampung halamannya di terengganu setelah 30 tahun berkhidmat di kuala lumpur. dia minta tukar opis sebab kata dia nak jaga anak2 sedara dia yang kehilangan ayah dan ibu. baiknya dia kan. lagipun dia nak buat umah sebelum dia pencen nanti.

sedih lah, sebab ngan cik leha aku bole cite macam2. ngan kawan2 lain pun sama gak. cumanya cik leha ni dah macam kakak2 ngan kami. ye lah senior. nasihat lain sket dari kami ni. jauh di sudut hati aku rasa sedih, sunyi, sepi bila tingat yang cik leha nak pindah balik ke terengganu. walaupun persahabatan aku ngan cik leha adalah dalam setahun lebih tapi rasanya dah kenal bertahun2 lamanya.
sorang demi sorang yang ada di sisi aku pergi... sedih kan... nak nangis ni..... tingat lak konvo jatuh terus air mata ku.....
apa pun, semoga cik leha gembira hidup di terengganu. jangan lupa nanti kita orang gi jalan2 n jangan lupa jugak planning kita nak pi candat sotong. bestnyer.... he he


Friday, October 17, 2008

legaaaaaaaaa - ayah dah selesai operation

alhamdulillah syukur kepada Allah. adik call bagitau ayah baru kuar dari bilik operation. dah pun sedarkan diri. tapi aku tak dapat lagi cakap ngan ayah sebab dorang bawa ke wad untuk pemantauan. hopefully malam ni dapat bercakap ngan ayah. masa operation tu mak ngan adik wan ada kat situ tunggu sampai operation selesai.

ayah operation hari ni - 17 okt 2008


Dari semalam hati aku rasa tak selesa. ayah dah bagitau masa aku balik kampung raya tu, dia akan jalani operation hari ni. dari semalam tak tau dah berapa kali aku call ayah. agaknya ayah pun rimas, asyik2 tipon. yang sebenarnya aku rasa bersalah sebab aku tak dapat teman ayah pada masa ni. aku kan kakak yang sulung. alhamdulillah juga ada mak ngan adik2 lelaki yang dah pun besar panjang. harap dorang ni dapat tengok ayah.

Ayah masuk wad semalam 16/10. kul 8 pagi dia call aku soh fax GL. alhamdulillah masa tu aku blum kuar dari opis. siap fax ke hospital kangar aku terus ke upm tuk raptai konvo.
Ayah bagitau doktor dah buat semua checkup jantung dan lain2. so malam ayah kena puasa.
aku bagitau si kakak. tok wan operation esok. banyak soklan dia tanya masa call tok wan, tok wan sakit apa?, doktor nak operation kat mana? kat buntut ke, kaki ke, telinga ke. . siap cakap lagi, tu lah kakak dah cakap tok wan hisap rokok banyak sangat. sampai gelihati aku. budak2.
aku pun tak tau apa nama penyakit ayah. kata makcik orang pangil pasang surut. sebab bila jalan lama2 baru terasa sakit. pakcik pernah buat operation tu, bila dah buang lepas tu ok lah. doa aku cam tu lah.
aku call pagi tadi ayah cakap dia tak makan lagi sebab puasa. risau jugak, ayah tu gastrik kuat, tapi dia cakap doktor bagi makan ubat dan ubat tido so semalam dia bule tido lena then tak lah lapar sangat. sepatutnya pagi ni ayah giliran yang ke-3 operate. tadi ayah bagitau doktor cakap lambat sket sebab ada emergency accident bas. so kena selamatkan dulu.
Walaupun aku, tak dapat berada di sisi ayah, semalam aku dah buat solat hajat,, aku berdoa semoga operation ayah hari ni berjalan lancar. moga ayah cepat sembuh dan kembali seperti sedia kala. insyaallah lepas konvo aku akan balik kampung.

Friday, October 10, 2008

rayaaa tahun 2008

alhamdulillah hari ni dah hari ke 10 raya puasa tahun 2008. syukur kita masih dipanjangkan umur sempat menyambut aidilfitri tahun ni. tahun depan tak pasti lagi kan. semalam baru masuk keje, aku paling awal cuti raya and paling last masuk keje. Terima kasih pada semua yang hantar msj ucapan selamat hari raya...

sedara mara - pak itam, along, kak long, akak yang beraya di luar negara, ila, zaidi n.9
kawan2 -kak jue pahang, cik midah mof, azilawati, syah, farah, fiza teman sekuliah masa kat utm, geng2 tenet isteri perwira
www.wanitamelayu.com.my, imah ag, teman2 sekuliah kat upm
teman sepejabat-kak cah, cik leha, en.sharif kepak, en. radzi bpg, en.rahimi dr iab jitra, tn hj.manan bos lama kat mof, nun jauh dari sabah pn.wanihim dan seorang teman
kawan arwah suami - intan dan fendy yang masih mengingati lyn ngan anak2 .... dan ramai lagi yang lyn dah delete sebab inbox penuh. traffik jam jugalah hphone malam raya tu.

hati berlagu riang bila terima msj raya dari teman2, tapi........ jauh disudut hati tercuit jugak kesedihan.

banyak perbezaan raya tahun 2008 ngan raya tahun lepas. kalau tahun lepas aku dan anak2 balik raya ngan kereta bersama suami tapi tahun ni merasa jugaklah aku bersesak2 kat hentian duta balik kg ngan bas. malas aku nak drive. sepanjang 7 tahun hidup aku bersama arwah dia tak pernah bagi aku drive dr kl ke kedah. so aku macam tak yakin aku bole drive lama2. naik bas je senang, alhamdulillah adik ada, kalau tak jenuh jugaklah aku nak control budak berdua tu. meriah sungguh si kakak ngan adik kat dalam bas. kadang2 tergelak sendiri nengokkan gelagat dorang. dorang pun jemu gak lama2 kat dalam bas tu.

sampai je kg mak dah sediakan makan tuk berbuka, ada laksam- tu makanan kegemaran aku ngan si kakak. mak cakap tahun ni dia tak buat persiapan raya macam tahun lepas. dia pun sama gak mood macam aku. kalau ada arwah, memang dialah orangnya yang paling bizi, kecoh rumah macam2 dia nak buat. nak cat rumah, cari buluh nak buat lemang, pastu nak buat pelita, siap layan budak2 main mercun, sampaikan kadang2 aku nengok dia lak mengalahkan budak2 kat kampung tu beli mercun, bunga api. dan satu hal yang paling aku terasa kehilangan arwah bila time shoping raya. balik je kampung, mesti dia ajak aku, adik2 ngan mak gi shoping, dr jitra, ke alor setar sampai ke kangar. bukannya beli apa pun, kadang2 nak cari kasut je. tahun ni aku bawa adik2 pompuan ngan mak gi beli barang rumah pastu bahan nak buat kuih raya. sangatlah berbeza ngan tahun2 sebelumnya.

aku balik seminggu sblm raya so banyak masa kat kampung, tak tau nak buat apa, keje aku kat kampung, masak ... pastu masak... pastu masak lagi... aku masak tuk berbuka pastu boring2 aku buat kuih. berbalang2 jugaklah kuih raya tahun ni. siap tipon makcik tanya resepi... macam2 jenis.... ada almond london, ada tart nenas, samperit, kacang, apa ke nama kuih gebu tu ntah lah. malam raya sedihlah jugak. orang bergembira aku gembira tapi pada zahirnya je lah. dalam hati sendiri tahu lah kan. so supaya aku tak syahdu je sepanjang malam raya tu, aku bertapa kat dapur sampai kul 12 tgh mlm. aku buat kek sambil layan msj2 raya. sampai 3 biji ada karamel, ada carrot kek ada kek coklat. siap decoration lagi. nak ambik gambar masuk kat blog tapi kamera rosak. so tahun ni nyer raya memang tak de gambar langsung.

pagi tu aku bangun awal, macam biasa lah buat apa yg patut. first aku nengok kan kek kat dalam peti ais, pastu kemas rumah, iron baju.... tema warna biru, tapi kekurangannya tak de baju melayu biru tahun ni. tahun lepas warna merah, last minute dapat gak cari baju melayu arwah sama kainnya ngan baju aku dan anak2. kata kakak arwah, memang hensem kalau arwah pakai baju melayu. dia tinggi lampai pastu pakai mesti complete siap ngan sampin dan songkok. tahun ni tak de lah lagi aku nak betulkan sampin arwah.

aku ajak mak gi smbhyg raya. tahun ni aku gi ngan mak, anak2 aku n adik. kalau tahun lepas, lepas dah siap2 aku salam dulu ngan arwah pastu baru ambik air smbhyg baru gi masjid. teringat arwah cakap masa raya haji tahun lepas, mungkin tahun ni last lyn salam ngan abang. masa tu sebak jugak bila arwah cakap macam tu, tak sangka ya hal tu dah pun terjadi pada tahun ni. macam baru semalam je aku cium tangan arwah minta ampun pagi raya dan macam baru semalam aku, arwah, ayah, adik ngan suami dia naik keta gi masjid. masa sembhyg raya tu, airmata yang aku tahan2 jatuh jugak akhirnya. sayu sangat masa tu, memang teringat sangat pada arwah. sudah sembhyg makcik sebelah pandang2 aku. sib baik dia tak tanya kalau tak mesti sedu sedan aku nangis kat situ, karang jadi drama lah pulak.

balik dr masjid mak ajak gi umah kawan2 mak dekat2 masjid, pehtu balik rumah. aku gi raya umah jiran2 sblh je. malas nak pi. sebab biasanya aku jalan2 ngan arwah, abis semua umah kat kampung tu kami pegi, tahun ni sebab aku sorang2 aku lepak je kat umah. si kakak ngan si adik kawan2 dah bawa gi kutip duit raya. arwah ni dia ada karisma dia tersendiri. bukan aku je yang terasa kehilangan arwah, aku rasa lah satu kampung terasa kot. tak kira kat mana, dia pandai bawa diri, kalau ngan budak2 perangai dia pun sama gak cam budak2 tu, tapi kalau ngan orang2 tua pandai dia menyesuaikan diri. dengan kawan2 ayah pun dia bole sembang sampai berjam2. tu yang aku respek habis kat arwah ni. mak pun tak gi jalan mana2, dok kat umah tunggu tetamu datang. adik ipar aku pun tak balik raya tahun ni (polis-fru). hari tu dia dah cuti semingu masa adik bersalin pastu raya ni dok ler dia kat terengganu tu. sian gak kat dia beraya tanpa anak dan isteri. tu lah kisah raya tahun ni yang tak berapa best. memang tak best.

seminggu lepas raya baru aku balik kl. balik ngan bas, tapi kali ni aku ngan anak2 je. adik aku dah balik awal. aku ingat balik hari selasa tak lah jem. tapi lepas je gunung semanggol jem teruk. sampai satu jam bas tak gerak2. rupanya ada accident teruk, bas ngan lori. masa bas yang aku naiki lalu kat situ, ternampak lagi mayat kat atas jalanraya. memang musim2 perayaan mesti ada kematian kan. macam mana nak elak semua tu ya. berdoa je lah pada ALLAH. aku target bas sampai kul 7 so plan aku nak balik putrajaya senang sket. dah jem teruk tu, sampai puduraya dah kul 8 lbh. fikiran aku dah ligat ni. camner nak balik putrajaya. tadi adik ipar tanya balik putrajaya ngan apa aku cakap ngan bas ni dah lewat sampai macam kena naik lrt ngan erl je ni. sampai je terus aku tgk kat depan mydin alhamdulillah bas ke putrajaya ada lagi, so laju2 aku ngan beg galas belakang, beg pegang, pegang lagi budak2 terus meluru kat bas tu, sib baik blum jalan. terus naik bas terus jalan.... alhamdulillah perjalanan pulang dengan selamat sampai.

turun je bas, jalan nak masuk rumah, si adik (fatin) cakap abah kat umah ya ma. aku tanya lagi adik cakap apa?. si kakak pun tanya. dia cakap abah kat umah. si kakak cakap abah mana ada dik. masa tu sayu sangat, si adik ingat abah kat umah sebab kereta ada kat depan umah. aku ingat aku je yang masih terbayang2 kan arwah rupanya anak2 pun sama gak. si adik macam terlupa yang abahnya telah pun kembali menghadap PENCIPTA. esok pagi kita gi kubur ye ziarah abah.... ramadhan tahun ini pun telah kita tinggalkan, adakah kita akan bertemu ramadhan berikutnya................................

rayaaa tahun 2008

alhamdulillah raya dah selesai. hari ni dah raya ke 10. aku masuk keje semalam

Thursday, October 9, 2008

rayaaaaaaaaaaa thn 2008

alhamdulillah. hari ni aku dah masuk keje setelah bercuti panjang. aku yang cuti paling awal and orang yang paling lewat masuk keje....... cup ada lagi orang lum masuk tau. pn nik ngan kak zimah blum masuk keje. yang penting 1 syawal telah pun berlalu.


Banyak perbezaan yang berlaku tahun lepas ngan tahun ni. kalau tahun lepas aku balik kampung ngan kereta bersama arwah ngan anak2 tapi tahun ni aku balik kampung ngan bas. maleh aku nak drive, lagi pulak sepanjang hidup ngan arwah, tak pernah sekali pun dia bagi aku drive dr kl ke kedah. dia sorang2 bawa kereta. aku dok kat sebelah tido je. tahun ni rasa ler aku bersesak2 kat hentian duta nak balik kampung. alhamdulillah adik aku balik sekali ngan aku kalau tak harubiru aku nak kawal budak berdua tu. kat dalam bas tak reti dok diam. kadang2 aku tersenyum sendiri tengok gelagat anak2. meriah bas tu ngan diorang.


raya tahun ni rasa memang tak best langsung. kalau dulu arwah yang paling sibuk buat persiapan raya, gi shoping last minute, cari buluh nak buat lemang, pelita buluh ngan adik2 lelaki aku tapi tahun ni sunyi. tak de sapa2 yang sibuk2 macam nak raya. adik ipar aku pun tak balik sebab tak dapat cuti. cik yah kata sama lah tu adik ngan kakak tahun ni beraya tak de suami. tercuit gak jantung aku ni. sedey tau. aku ngan adik2 pompuan bawa mak shoping, pastu cari barang nak buat kuih. masa ni aku memang terasa sangat kehilangan arwah. dia memang sporting abis. nak shoping ke nak kemana ke sanggup je layan. kadang2 dia pulak yg lebih2. terkeluar jugak dari mulut mak, kalau fahmi ada ni seronok. bukan aku saja yang terasa kehilangan tu.